Samen brengen we onderzoek naar grote hoogte

Wat leuk dat je op deze pagina terecht bent gekomen! Voor degene die eigenlijk helemaal geen zin hebben om mijn verhaal te lezen, begrijp ik helemaal! Tijd is geld, dus je mag ook direct op de doneerknop hierboven klikken natuurlijk ;). Elke euro gaat volledig naar het reconstructiefonds van de reconstructief plastisch chirurgen van het EMC en de Erasmus MC Foundation!

Mijn naam is Elles, ik ben 37 lentes jong, moeder van een zoon en een dochter én physician assistant plastische chirurgie i.o. in het Erasmus MC. Helaas ben ik zelf ook patiënt in het EMC, net als mijn vader, moeder, zussen en tantes. We kunnen letterlijk zeggen dat het in de familie zit.

Gelukkig gaat het met mij momenteel hartstikke goed. Mede dankzij de fantastische artsen in het Erasmus MC ben ik, na een aantal jaren ziek geweest te zijn, weer helemaal fit en gezond. Zelfs zoveel fitter dan ik ooit had durven hopen. Daarom ga ik mijn meisjesdroom waarmaken; in april vertrek ik in mijn uppie naar Nepal om naar Mount Everest Basecamp te lopen (& hopelijk nog een stukje hoger). Waarom? Gewoon, omdat ik dat nu kan! Zo ‘gewoon’ is dat natuurlijk helemaal niet, zeker niet met een oncologische voorgeschiedenis. Op dit moment focus ik me op een serieuze voorbereiding: ik volg een strikt training, loop en voedingsschema. En ook ben ik bezig met zuurstof training met slechts 50% zuurstof. Wat is het ongelooflijk tof om te zien waar mijn lijf, na alle behandelingen, toch weer toe in staat is!

Wat ik wil bereiken met dit fantastische avontuur? Ik wil graag meer aandacht voor de Erasmus MC Foundation en in het bijzonder het reconstructiefonds. Ik heb zelf een aantal reconstructies moeten ondergaan en ondanks dat ga ik toch naar 6100 meter hoogte lopen!

Ik moet het nog wel 'even' doen natuurlijk!

Mijn verhaal?

Dat begon toen mijn vader zelf borstkanker kreeg. Een man met borstkanker? Zeker, dat is mogelijk. Een periode vol behandeling volgde. Zijn jongste zus was al op jonge leeftijd aan eierstok kanker overleden en daarom werd al snel de link gelegd met familiaire belasting. Dat klopte helaas en een aantal jaren later overleed zijn andere zus ook aan de gevolgen van kanker. In ons gezin met vijf dochters en een zoon werd hier veel en open over gesproken. We lieten ons allemaal testen en we scoorden de volle 100%. Alle kinderen bleken drager van het BRCA2 gen.

Een aantal jaar later werd er borstkanker geconstateerd bij mijn moeder. Ze werd twee weken voor de geboorte van mijn zoon geopereerd en een week na de geboorte begon haar zware traject van chemo, bestralingen en hormoon therapie.

In 2012 heb ik zelf een dubbele borstamputatie ondergaan en werd ik patiënt van Marc Mureau. Hij creëerde van mijn buik, nieuwe mooie bosten. Een onwijs ingewikkelde en lange operatie, maar het resultaat mag er zijn. Hij gaf mij daarmee een stukje van mezelf terug!

Achteraf bleek dit voor mij het begin van een aantal slechte jaren. Mijn borsten waren safe, maar bij de gynaecoloog werd een plekje op mijn eierstok ontdekt. Kort daarop volgde een tumor in het slijmvlies van mijn oog, om vervolgens nog een aantal verkeerde uitstrijkjes te scoren. Daarna sloot ik mijn bingokaart af met een carcinoom (huidkanker) in mijn gezicht. Hiervoor mocht ik na MOH’s chirurgie (een specifieke operatie voor huidkanker in het gezicht) weer bij dr. Mureau aankloppen om de schade in mijn gezicht weer zo mooi mogelijk te herstellen.

Het mooiste wat ik eraan overgehouden heb is mijn positieve kijk op het leven. Ik leef momenteel elke dag met passie, alsof het de laatste is. Ik wil graag voelen dat ik leef en heb geleerd alles eruit te halen en écht te genieten van de kleine, maar ook grote dingen! Doe dingen waar je blij van wordt, trek je niets aan van de mening van anderen, heb je dierbaren keihard lief en leef alsof het je laatste dag is. Bij mij is het dubbeltje steeds de goede kant op gevallen, maar ik zie van dichtbij dat dit niet voor iedereen geldt.

Ik ben op dit moment gelukkig alweer een aantal jaren gezond. Helaas is bij mijn moeder na 12 jaar de borstkanker weer terug en uitgezaaid naar een groot gedeelte van haar botten. Bij mijn zus is recentelijk een borstreconstructie niet helemaal goed gegaan en bij mijn schoonvader is kort geleden een zeer agressieve hersentumor gevonden.

Als moeder van een zoon van 13 en een dochter van 10 maak ik me zorgen over hun toekomst en wat hen eventueel nog te wachten staat in het geval ik het gen ook heb doorgegeven aan mijn kids. In de afgelopen jaren heb ik zoveel vooruitgang gezien en met alle kennis en onderzoeken die nog komen gaan heb ik er alle vertrouwen in dat het voor hen een stuk soepeler kan worden.

Sinds een paar jaar mag ik zelf onderdeel uitmaken van het reconstructie plastisch team op de ok, wat ik elke dag nog zo bijzonder vind. De kundige artsen, die met hun creatieve oplossingen een zo mooi mogelijk resultaat voor de patiënt bedenken, zodat zij na een vaak heftige periode weer een stukje van zichzelf terugkrijgen.. Daar heb ik enkel enorme bewondering voor!

Iedereen in mijn sociale kring begrijpt waarom dit fonds enorm belangrijk voor mij is. De onderzoeken die we doen om het eindresultaat nog beter te maken en de kwaliteit van leven op die manier nog groter te maken zijn zo ontzettend belangrijk. Ik weet als geen ander hoe belangrijk het is om weer als JIJ door het leven te kunnen gaan.

Ik weet het, het is een lang verhaal en bedankt dat je tot hier hebt doorgelezen! Laten we samen de Erasmus MC Foundation met al hun mooie fondsen met zulke belangrijk onderzoek naar grote hoogte brengen. Laat het fysieke werk vooral aan mij over, ik wandel wel naar die allerhoogste berg. Het enige wat ik aan jullie vraag is om via de link hierboven een donatie te doen. Het kan iedereen overkomen en ik hoop dat als het iemand overkomt, er ook nog een mooi leven NA kanker mag zijn.

Samen kunnen we het verschil maken, voor een gezonde toekomst voor iedereen!

Liefs,

Elles

P.s. Voor de bedrijven in mijn netwerk; een donatie kan fiscaal heel aantrekkelijk zijn. Ik zeg win-win! ;)